نوک پستان‌هایم برانگیخته از مکش‌های دی‌شبانه یک مرد
امشب نیز مرد دیگری بر بالین
و شب‌های دیگر نیز لبریز از مردانِ دیگر
□
تمامی روزن‌هایم را به هستی گشوده‌ام
تا به ناگزیر آبستن شوم از حقیقت
آن‌گاه است که دیگر فرزندِ جسم نمی‌زایم
آن‌گاه است که من، مادر تمام مردان زمین‌ام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر